تفاوت روش ارزش ویژه و بهای تمام شده چیست؟⭐جامع و کاربردی
حسابداری، رشته ای گسترده است و هر شرکتی به منظور دستیابی به اهداف خود، به حسابداری ماهر نیاز دارد. حسابداران پس از شرکت در دوره حسابداری و کسب مهارت در این رشته می توانند در شاخه مورد نظر خود مشغول به کار شوند. ما در این مقاله از نیک اندیشان قصد داریم تفاوت روش ارزش ویژه و بهای تمام شده را برای شما شرح دهیم؛ پس تا پایان مقاله همراه ما باشید.
ارزش ویژه چیست؟
روش ارزش ویژه در حسابداری، جزء حسابداری سرمایه گذاری بوده و زمانی مورد استفاده قرار می گیرد که سرمایه گذار بر روی دارایی های خود کنترل کاملی نداشته باشد. در حقیقت در این شیوه، سرمایه گذار بر روی سرمایه خود تاثیر گذار است اما کنترل کاملی روی آن ندارد. استفاده از این روش یکی از مفاهیم اولیه و اصلی حسابداری بوده که آگاهی از آن برای هر حسابداری ضروری است.
در روش ارزش ویژه برخلاف شیوه تلفیقی، فرآیند ادغام حساب ها وجود ندارد و به جای آن، سرمایه گذار با توجه به دارایی های خود و ارزش ویژه سرمایه پذیر، سرمایه گذاری را گزارش می کند؛ این عمل، همواره از چالش های شغل حسابداری بوده است.
البته لازم است به این نکته دقت کنید که در هنگام استفاده از روش ارزش ویژه، باید رویه حسابداری سرمایه گذار و سرمایه پذیر مشابه بوده و از تاریخ گزارشگری داده های مالی توسط سرمایه گذار نیز بیش تر از ۳ ماه نگذشته باشد. ویژگی های اصلی روش ارزش ویژه که لازم است پیش از آشنایی با تفاوت روش ارزش ویژه و بهای تمام شده با آن آشنا شوید عبارتند از:
- در ابتدای سرمایه گذاری، بهای تمام شده ثبت می شود.
- پس از تاریخ تحصیل، مبلغ دفتری سرمایه گذار با توجه به سهم واحد او از سود و زیان واحد سرمایه پذیر، افزایش و یا کاهش می یابد.
- سهم واحد سرمایه گذار از سود و یا زیان واحد سرمایه پذیر، پس از تاریخ تحصیل، در گزارش سود و زیان واحد سرمایه گذار ثبت می شود.
- مبلغ دفتری سرمایه گذاری با توجه به مقدار سود سهام دریافتی، از واحد سرمایه پذیر کم می شود.
- در صورت لزوم، مبلغ دفتری سرمایه گذاری به مقدار سهم واحد سرمایه گذار از تغییر در حقوق صاحبان سرمایه، تعدیل می شود.
- به منظور محاسبه مبالغی که با کمک شیوه ارزش ویژه در گزارش های مالی ثبت شده است و از ضوابطی مشابه با ضوابط تلفیق استفاده می شود، روش ارزش ویژه کاربرد دارد.
بهای تمام شده چیست؟ ( بهای تمام شده به زبان ساده)
پیش از آنکه به تفاوت روش ارزش ویژه و بهای تمام شده بپردازیم، لازم است با بهای تمام شده نیز آشنا شوید. فرض کنید کالا یا خدماتی را ارائه می دهید؛ ابتدا لازم است بهای آن را مشخص کنید. برای قیمت گذاری، لازم است از میزان هزینه هایی که برای آن کالا و یا خدمات کرده اید، آگاهی داشته باشید تا مقدار سود محاسبه و مدیریت شود.
یکی از شاخص هایی که در دوره آموزش حسابداری با آن آشنا می شوید و مربوط به هزینه هایی است که برای تولید و ارائه خدمات صرف می شود، بهای تمام شده است. با استفاده از آن می توان برای تعیین میزان دستمزد، میزان قیمت، کاهش هزینه و توانایی رقابت در بازار کمک گرفت.
اهمیت بالای این مسئله سبب شده است که تمامی داده های مورد نیاز برای محاسبه بهای تمام شده را، در حسابداری بهای تمام شده به شکل دقیق بررسی و ثبت کنند. علاوه بر هزینه یابی، پس از بررسی این موارد، برنامه ریزی برای آینده کسب و کار نیز امکان پذیر می شود. در ادامه با تفاوت روش ارزش ویژه و بهای تمام شده، آشنا خواهید شد.
ویژگی های اصلی بهای تمام شده و فرمول بهای تمام شده چیست؟
برای آنکه به درک بهتری از تفاوت روش ارزش ویژه و بهای تمام شده برسیم، بهتر است در مورد ویژگی های بهای تمام شده و فرمول آن نیز صحبت کنیم. ابتدا ویژگی ها را می گوییم که به شرح زیرند:
- در شیوه بهای تمام شده، سرمایه گذاری در سایر واحدهای تجاری در هنگام خرید به بهای تمام شده درج می شود.
- واحد سرمایه گذار، سود سهام دریافتی از محل سودهای تحصیل شده به وسیله واحد سرمایه پذیر پس از تاریخ تحصیل را درآمد تشخیص می دهد. سود سهام دریافتی از محل سود پیش از تحصیل، به عنوان بهای تمام شده سرمایه گذاری تلقی می شود و مبلغ سرمایه گذاری دفتری با توجه به آن کاهش پیدا می کند.
می توان به منظور محاسبه حاشیه سود ناخالص شرکت و با توجه به تفاوت روش ارزش ویژه و بهای تمام شده، بهای تمام شده را از درآمد کسر کرد. برای محاسبه بهای تمام شده باید بسیار دقیق عمل کرد. برخی از فرمول های محاسبه بهای تمام شده عبارتند از:
- خرید خالص= خرید طی دوره+ اضافات خرید- ( برگشت از خرید+ تخفیفات درصدی خرید+ کسورات خرید)
- موجودی کالای آماده برای فروش= موجودی کالای اول دوره+ خرید خالص
- بهای تمام شده کالای فروش رفته= موجودی کالای آماده برای فروش- موجودی کالای پایان دوره
- موجودی کالای پایان دوره= موجودی تعداد کالا در انبار× بهای هر کالا
همانگونه که تاکنون متوجه شدید، شغل حسابداری دارای مزایا و معایب گوناگونی است که لازم است پیش از فراگیری این حرفه با مزایا و معایب شغل حسابداری آشنا شوید؛ وجود اصطلاحات، تعریفات و فرمول های گوناگون از معایب شغل حسابداری است.
تفاوت روش ارزش ویژه و بهای تمام شده در چیست؟
در این قسمت از مقاله تفاوت روش ارزش ویژه و بهای تمام شده را بیان خواهیم کرد. این تفاوت ها به شرح زیر است:
- در شیوه بهای تمام شده، سودهای تقسیم نشده و ضررهای متحمل شده واحد سرمایه پذیر، در گزارش های مالی واحد سرمایه گذار بیان نشده است. علاوه بر این، به دلیل محدود کردن شناسایی درآمد ناشی از سرمایه گذاری به سود سهام دریافتی از واحد سرمایه پذیر، عملاً رابطه ای بین سود سهام ناشی از سرمایه گذاری گزارش شده در صورت های مالی واحد سرمایه گذار، و نتایج عملکرد واقعی واحد سرمایه گذار وجود ندارد.
- در شیوه ارزش ویژه، سرمایه گذار می تواند سود، زیان و اندوخته های واحد تجاری را صرف نظر از میزان سود توزیع شده، مشاهده کند.
سخن آخر
ما در این مقاله، تفاوت بهای تمام شده و روش ارزش ویژه را شرح دادیم. اگر با مطالعه مقاله های مختلف متوجه شده اید که شغل حسابداری مناسب چه کسانی است، در دوره های آموزش حسابداری نیک اندیشان شرکت کنید.
برای ثبت نام در دوره آموزش حسابداری نیک اندیشان بر روی دکمه ثبت نام زیر کلیک کنید👇
