تکنیک های بازی درمانی چیست؟
تکنیک های بازی درمانی یکی از جدیدترین روش ها برای افزایش رشد کودک هستند. در این روش از بازی های متفاوت استفاده می گردد تا کودک علاوه بازی کردن، تحت آموزش نیز قرار بگیرد. برخی از جدیدترین انواع بازی های درمانی به شرح زیر است:
- یکی از انواع بازی هایی که برای درمان کودکان به کار برده می شود، بازی های آموزشی هستند. در این بازی ها، وسایلی همچون مکعب های چوبی در اختیار کودک قرار داده می شود. این روش در تقویت حواس، رشد ذهنی و اجتماعی کودک تاثیر فوق العاده ای دارد.
- از دیگر انواع بازی ها، می توانیم به بازی های نمایشی اشاره کنیم. در این بازی، کودک وسایل پدر و یا مادر خود، مانند کت پدر و یا کفش پاشنه دار مادر را استفاده کرده و با آنها بازی می کند.
- بازی های حسی – حرکتی از دیگر انواع بازی های هستند که در بازی درمانی مشاهده می شوند. این نوع بازی، یکی از قدیمی ترین بازی ها بوده و با ابزار خاصی انجام می شود. بازی های حسی حرکتی را هم می توان به صورت انفرادی انجام داد و هم به صورت گروهی. یکی از بارزترین تاثیرات این بازی، آرام شدن کودک و مقابله با حس پرخاشگری است.
نظریه های بازی درمانی شامل چه مواردی است؟
موضوع دیگری که در تکنیک های بازی درمانی باید مورد بحث و بررسی قرار گیرد، نظریه های بازی درمانی است. یکی از معروف ترین نظریه هایی که در این تکنیک به چشم می خورد، نظریه گروس یا نظریه پیش تمرین است؛ بر طبق این نظریه، بازی هایی که انسان به انجام آنها مبادرت می ورزد، از بازی حیوانات پیچیده تر هستند و بازی ها به کودکان فرصت می دهند، فعالیت های بزرگسالان را تمرین کنند.
دیگر نظریه این تکنیک، نظریه فروید است. این نظریه نیز می گوید که بازی وسیله ای برای کامروایی کودک به شمار می رود. فروید اعتقاد دارد که بازی این فرصت را برای کودکان فراهم می کند تا کامروا شوند و به همین دلیل بازی یک وسیله مناسب برای این گروه به شمار می رود.
یکی از تکنیک های بازی درمانی به نام بازی درمانی فعال چیست؟
تکنیک های بازی درمانی و تعریف بازی درمانی فعال موضوع دیگری است که باید به آن پرداخته شود. بازی درمانی فعال از دیگر تکنیک های بازی درمانی است و در آن یک اسباب بازی به کودک داده می شود. در این روش، درمانگر نیز وارد می شود تا مساله ای که کودک به آن درگیر شده، حل گردد. برخی کودکان با به دنیا آمدن یک خواهر و یا برادر جدید، دچار مشکلات روحی و عاطفی می شوند.
این تکنیک که می توان از آن به عنوان یکی از بهترین تکنیک های بازی درمانی یاد کرد، به کودک کمک می کند تا از شر مشکلات این چنینی رهایی پیدا کند. معمولا تعداد جلسات بازی درمانی باید 10 تا 12 جلسه باشد. متخصصان توصیه می کنند این جلسات در فاصله های زمانی نزدیک به هم برگزار شوند تا اثربخشی خوبی از خود به جای بگذارند.
تکنیک های بازی درمانی با اسباب بازی و اشیا
توپ بازی :
برای مثال، در یک جلسه گروه درمانی، ممکن است یک درمانگر از گروهی بخواهد که به نوبت توپی را به اطراف پرتاب کنند، و هر زمان که کسی توپ را گرفت، باید چیزی بگوید که او را خوشحال کند.
بازی عروسک مخملی :
برای مثال، درمانگر ممکن است چند حیوان عروسکی را به مشتری ارائه دهد یا از او بخواهد که خودش عروسک بیاورد تا در طول جلسه درمانی به کودک آرامش دهد.
بازی پزشکی :
به عنوان مثال، یک مشتری که به تازگی تحت یک درمان پزشکی استرس زا قرار گرفته است، ممکن است یک معاینه بازی روی یکی از حیوانات عروسکی خود انجام دهد تا بتواند احساس کنترل کند.
از طرف دیگر، مراجعه کننده می‌تواند روش های بیمارستانی را دوباره اجرا کند یا نقش‌آفرینی کند به گونه‌ای که از پزشکی لذت ببرد
بازی با شیشه :
این شکل از بازی می تواند برای کشف نقش های مختلف خانوادگی از طریق بازی نمادین، مانند نقش مراقب، ارزشمند باشد. مثلا درمانگر به کودک یک بطری شیشه ای بدهد و از او بخواهد تا مراقب آن باشد.
بازی تلفنی اسباب بازی
به عنوان مثال، ممکن است مراجع و درمانگر هر کدام یک تلفن اسباب بازی داشته باشند و درمانگر می تواند سوالات مربوط به درمان را از طریق تلفن بپرسد. مشتری ممکن است به طور غیرمستقیم به سؤالاتی مانند این پاسخ راحت تری داشته باشد و اگر احساس ناراحتی کرد، می تواند تلفن را قطع کند.
نشان داده شده است که این شکل غیرمستقیم ارتباط انتخابی درست می باشد.
بازی چوب جادویی :
به عنوان مثال، درمانگر ممکن است یک عصای جادویی به مراجعه کننده بدهد و به او بگوید که می تواند سه آرزو داشته باشد. حداقل یکی از آرزوها احتمالاً به مشکلی در زندگی واقعی او مربوط می شود.
این تکنیک بازی برای کمک به مراجعه کنندگانی برای بیان ایمن آرزوها یا اهداف خود و همچنین جنبه هایی از محیط خود مثلاً در مدرسه یا در خانه ممکن است آن ها را آزار دهد، مؤثر است.
بازی پاره کردن صفحات :
به عنوان مثال، درمانگر ممکن است یک دفترچه تلفن به فرد بدهد و از او بخواهد که صفحاتی از آن را جدا کند، مچاله کند و در سطل زباله بیندازد. این می تواند به مراجعه کننده کمک کند تا بفهمد چگونه احساس عصبانیت را از خود”دور” کند .
